سلام نفسم ......میخاستم در مورد سو ء تفاهمی که برات پیش اومده که من

بی احساسم حرف بزنم.....

من بی احساس نیستم ....تو بخاطر اینکه وقتی قطع می کنیم من در صورت

بیقراری و دلتنگی رابطرو شروع نمیکنم  به من میگی بی احساس اما باید بدونی 

اگه رابطرو شروع نمیکنم و سختیشو تحمل میکنم بخاطر توعه بخاطر تو.....

تو بهم میگی تو باید قوی تر از ارادم برام باشی خب هستی دیگه هستی قوی

تر از ارادمی چون اگه تو قوی تر از ارادم نمیبودی من تا دلتنگت میشدم بهت

اس میدادم اما چون تو قوی تر از ارادمی و رسیدن به تو برام ارزشمنده بهت اس

نمیدم و این سختیو تحمل میکنم تا بهت برسم.....چون تو برام مهمی....

 برای من ویژگی مهم طرف مقابلم در زندگی درک طرفه باید درک داشته باشی

باید درک کنی که محدودیت داریم با این شرایط خصوصا من که یه دخترم حالا

اون دخترهم یه دختر بی اوبالی ولو که نیست دختریه که حداقل یه ذره  دین و

ایمانو خدا و حیا وعفت سرش میشه پس تا با من زندگی نکردی نگو بهم بی احساس

من تنها یک صدهزارم عشقواحساسمو بهت نشون دادم چرا؟چون نامحرمیم چون

گفتن هر کلمه ای بین ما هزاران گناهو در پی داره و لزومی نداره که من بیشتر از

این بخام عشقمو نثارت کنم الان  همین که نشون دادم دوست دارم عاشقتم

بی تو میمیرم برات حاضرم جونمو بدم کافیه واسه الان پس به جای اینکه همون

اول فک کنی من بی احساسم و بهم بگی بی احساس یکم موقعیتو بسنج و 

شرایطو درک کن بعد درموردم تصمیم بگیر  عزیز دلم.........

بزار برات با یه مثال توضیح بدم تا بهتر درک کنی:

ببین فرض کن من یه سرماخوردگی دارم و دارم از درد گلو و... رنج میبرم

خب دوراه دارم تا این دردو از بین ببرم :مسکن - آمپول

خب اگه  امپولو به خاطر دردش کنار بزارمو از مسکن استفاده کنم

 مسکن دردمو خوب میکنه اما موقتی اونم تنها برای چند ساعت و

به علاوه عوارض زیادیم داره من اگه راه مسکنو پیش بگیرم مدام باید مسکن بخورم

ودردمو تسکین بدم چون اثرش چن ساعت بیشتر نیست وبعداز چن ساعت

بهش نیاز پیدا میکنم من بااین کار نه تنها مریضیمو درمان نمیکنم بلکه یه

مشکل و یه مریضیه بزرگ تر درست میکنم که عوارضش دامنمو میگیره و

زمین گیرم میکنه.....اما اگه درد امپولو به جون بخرمو وتحملش کنم 

خیلی زود به طور کامل خوب میشم و به طور کلی دردومریضی ای که داشتم از 

بین میره.....

حالا رابطه داشتن ما توی این دوسال مثله مسکنه میمونه مارو برای مدتی

کوتاه اروم میکنه ولی دوباره بهش نیاز پیدا میکنیم ومجبوریم دوباره باهم 

حرف بزنیم یا اس بدیم و این علاوه براین که درد مارو تموم نمیکنه بلکه

با هر بار رابطه شانس بهم رسدنمونو کمتر میکنیم و مارو دچار یک 

مشکل بزرگتر میکنه اما اگه راه امپولو پیش بگیریم ینی دردو رنج این

دوسالو تحمل کنیم بعدش این دردو بیقرایمون برای همیشه تا اخر عمرمون 

تموم میشه و درکنار هم لذت می بریم......حالا کدومش درسته بنظرت؟

بنظرت راهی که من پیش گرفتم دلیل بر بی احساسیه؟

احساس ندارم که حاضرم دردو رنج این دوسالو تحمل کنم تا به هم برسیم؟

احساس ندارم که حیا دارم؟

ایا اینا دلیل بر بی احساسیه منه؟

ادمی که احساس نداره واسه عشقش گریه میکنه؟

ادمی که احساس نداره در اوج بی قراری وگریه  دعا میکنه که خدایا به عشقم

صبر بده از صبر من بردار به عشقم بده فقط عشقم درد نکشه رنج نبینه؟

ایا یه ادم بی احساس این جوریه؟

نه عزیزم بی انصافیه محضه که به من بگی بی احساس...

لابد برام ارزش داری که راه خدارو بهت پیشنهاد میدم و میگم راه خدا

رو پیش بریم تا بهم برسیم وگرنه من چکار به اعمال تو دارم باید برام ارزش 

داشته باشی بعله....

ازت میخام قبل از اینکه اشتباه فک کنی و تبصره بدی یه ذره تامل کنی و 

بسنجیو بالا و پایینش کنی بعد قضاوت کنی...

محمدم  من این حرفارو نزدم که یه وقت خدایی نکرده عزیز تر از جونمو

ناراحت کنم فقط خاستم خودمو ثابت کنم که دوست  دارم و

برام عزیزی و احساس دارم همین....

امید وارم این سو ءتفاهم هم برطرف شده باشه

عاشقتم بووووووووووووووووووووووووووووس

+ پنج شنبه 2 مهر 1394برچسب:,در ساعت8:7 m&m| |